iPhone 4 satıyorum, ne saflıktır ki telefon numaramı vermişim. İşte kullandığım numara olduğu için sürekli açık ve her zaman ulaşılabiliyorum. Bir çok çakal var, 1000 liralık telefona 750 veririm diyor. Oldu canım diyorum...
Çakalların arasından en beğendiğim hikaye şu oldu:
Selamın aleyküm diye açtı telefonu, aleyküm selam diye aldım selamını... Hemen girmedi konuya, biraz dolandırdı ama sonunda geldi, telefonuma talipmiş. Ancak arkadaşın pek maddi durumu yokmuş. Buraya kadar gayet normal. Ama iPhone (hem de yeni nesil o zamanlar) kullanmak için kendini uygun görüyor. Ne data hattına, ne wifi bağlantıya para verebilecek mi, meçhul... Ücretsiz uygulamalarla takılacak herhalde. Neyse, maddi durumu kötü ama bu kadar da kötü olduğunu anlamamıştım. 600 vereyim dedi, kiminin parası, kiminin duası diye ekledi. Tabii toy satıcı olarak epey dumur oldum. Adamın nefesi kuvvetli, 400 liralık dua üfürecek. Kendisi için harcamadığı nefesi, bana yarayacak da zengin olacağım herhal.
Yok olmaz molmaz adamı nasıl savurdum bilemedim. Allahın selamı ile başlayım, şarkın kurnazlığı ile telefon konuşmasını bitirmiş olduk. Taa bugün aklıma verilecek bir cevap geldi:
- Abi, bu fiyatın içinde dua dahil. Yok ben dua etmeyeceğim diyenlere 1400 lira zaten cihaz, ben dua edeceklere 1000’den veriyorum sadece.
Bir de, öğrenci adamız 800e bırak diyenler, zengin adamsın, sen almışsın kullanmışsın, 750ye ver de biraz biz kullanalım, bakalım diyenler... Ohoo... Türkiye’de ticaret güzel iş arkadaş. Bir dahaki satışımı “okunmuş iPhone” diye satacağım 1500’e!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.